Skip to main content

Συντάκτης: dimitris

Χρόνια Λαρυγγίτιδα και ΓΟΠ Ποια η σχέση τους;

Συντάχθηκε από dimitris στις . Καταχωρήθηκε στο Χωρίς κατηγορία.

Τα τελευταία έτη, εξαιτίας μίας σειράς παραγόντων οι οποίοι δρουν σωρευτικά, όλο και μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού αντιμετωπίζει προβλήματα γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης (ΓΟΠ). Τόσο ο σύγχρονος τρόπος ζωής όσο και η λήψη κάποιων τροφών φαίνεται να τροφοδοτούν την παλινδρόμηση και να επηρεάζουν την ποιότητα ζωής ενός αυξανόμενου τμήματος του πληθυσμού.

Τί είναι όμως η παλινδρόμηση;

Η γαστροοισοφαγική παλινδρομική νόσος, ή εν συντομία ΓΟΠΝ, είναι μία κατάσταση κατά την οποία το περιεχόμενο του στομάχου, το φαγητό ή τα όξινα γαστρικά ή χολοπαγκρεατικά υγρά ανεβαίνουν παλίνδρομα από το στομάχι προς τον οισοφάγο. Συχνά οι ασθενείς νιώθουν έντονα ένα αίσθημα καύσου πίσω από το στέρνο (καούρα) το οποίο εμφανίζεται συνήθως τριάντα περίπου λεπτά μετά τα γεύματα, κατά την άσκηση, επίκυψη ή κατάκλιση των ασθενών.

Άλλα συμπτώματα του ερεθισμού του φάρυγγα από το γαστρικό υγρό μπορεί να είναι η δυσφαγία (προβλήματα κατάποσης), μία δυσάρεστη γεύση στο στόμα ιδίως μετά την έγερση εκ του ύπνου, το χρόνιο ή το διαλείπον βράχνιασμα, ο επίμονος βήχας, ένα αίσθημα ξένου σώματος στο λαιμό ή ακόμη και κάποιος πόνος στο λαιμό. Συνεπώς, η ΓΟΠ σχετίζεται άμεσα με την χρόνια λαρυγγίτιδα και για να θεραπεύσουμε την χρόνια λαρυγγίτιδα θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε αρχικά την ΓΟΠ.

Όταν η παλινδρόμηση δεν αντιμετωπίζεται με κάποια αγωγή, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στα αυτιά, τη μύτη, το λαιμό, προβλήματα όπως είναι η βραχνάδα, η χρόνια λαρυγγίτιδα, η δυσκολία στην κατάποση, συμπτώματα ερεθισμού του φάρυγγα, ακόμη και φλεγμονές των παραρρινίων κόλπων. Σε αυτές τις περιπτώσεις μιλάμε πλέον για Λαρυγγο-Φαρυγγική Παλινδρόμηση (ΛΦΠ).

Όπως αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς, η έγκυρη διάγνωση και αντιμετώπιση της νόσου μπορεί να απαλλάξει τους ασθενείς από λοιπές επιπλοκές και να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής τους.

Χρήσιμες συμβουλές για την αντιμετώπιση της Λαρυγγοφαρυγγικής Παλινδρόμησης.

Τι πρέπει να περιορίσετε / αποφύγετε:

• Την σοκολάτα

• Τον καφέ, το τσάι (ένα την ημέρα)

• Τα λιπαρά, τα τηγανητά, τα τσιγαριστά, τις πίτες, τα γλυκά, την μέντα

• Τα μπαχαρικά και γενικότερα τα πικάντικα φαγητά

• Τα αεριούχα ποτά (σόδα, κόκα-κόλα, μπύρα κλπ.)

• Το αλκοόλ

• Τους ξινούς χυμούς φρούτων (π.χ. λεμόνι, γκρέϊπ φρούτ κ.λ.π.

• Το κάπνισμα

• Το μάσημα τσίχλας

• Να μην πίνετε υγρά με καλαμάκι

Ενδεδειγμένος τρόπος διατροφής

• Να τρώτε μικρά / συχνά γεύματα

• Να τρώτε και να πίνετε αργά και με μέτρο

• Να μη φοράτε στενά ρούχα, σφικτές ζώνες και να μην σηκώνετε βάρος

• Απώλεια σωματικού βάρους σε περίπτωση που αυτό είναι αυξημένο

• Να μεσολαβούν τουλάχιστον 2 ώρες από το τελευταίο σας γεύμα πριν ξαπλώσετε (μην ξαπλώνετε αμέσως μετά το φαγητό)

• Ανυψώστε το πάνω μέρος του σώματος σας όταν ξαπλώνετε (πχ. Με ξύλινους τάκους κάτω από το πάνω μέρος του κρεβατιού)

• Αν είναι εφικτό, να αποφεύγεται φάρμακα που ερεθίζουν το στομάχι (π.χ. ασπιρίνη κλπ.)

• Να αποφεύγετε να σκύβετε (ειδικά μετά το φαγητό)

• Να παίρνετε τακτικά και στη σωστή ώρα τα φάρμακά σας (σύμφωνα πάντα με τις οδηγίες του γιατρού σας).

Η ΓΟΠ είναι κυρίως «ασθένεια» που αντανακλά τον τρόπο ζωής και συμπεριφοράς μας. Συνεπώς δεν αρκεί μόνο η φαρμακευτική αγωγή για την καταπολέμηση της.

ΟΙ ΠΙΟ ΣΥΝΙΘΙΣΜΕΝΕΣ ΠΑΙΔΟ ΩΡΛ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

Συντάχθηκε από dimitris στις . Καταχωρήθηκε στο Χωρίς κατηγορία.

Οι παιδιατρικές παθήσεις της ωτορινολαρυγγολογίας (Παιδο-ΩΡΛ) χρήζουν πρωτίστως σωστής διάγνωσης και ιδιαίτερης προσοχής και αντιμετώπισης και αυτό γιατί ο οργανισμός των παιδιών διαφέρει αισθητά από αυτόν τον ενηλίκων.

Ακολουθούν οι συχνότερες παθήσεις που αφορούν στο τομέα της παιδο-ΩΡΛ

Υπερτροφία αμυγδαλών

Οι αμυγδαλές αποτελούν έναν κύριο πυλώνα άμυνας για τον οργανισμό απέναντι σε ιούς και βακτήρια. Ωστόσο, οι επανειλημμένες λοιμώξεις κατά την παιδική ηλικία μπορούν να οδηγήσουν στη σταδιακή διόγκωση των αμυγδαλών. Στην περίπτωση δε που η υπερτροφία αυτή συνοδεύεται και από υπερτροφία των αδενοειδών εκβλαστήσεων προκαλώντας προβλήματα στην ποιότητα ζωής του παιδιού, όπως δυσκολίες στη σίτιση ή προβλήματα αναπνοής κατά τον ύπνο, τότε συνισταται η χειρουργική αποκατάσταση του προβλήματος.

Υπερτροφία αδενοειδών εκβλαστήσεων (κρεατάκια)

Όπως και με την υπερτροφία των αμυγδαλών, μπορεί να εμφανιστεί διόγκωση του λεμφικού ιστού στην περιοχή των ρινοφαρύγγων, όπου βρίσκονται οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις. Τα συμπτώματα που προκαλεί αυτή η υπερτροφία εξαρτώνται από το μέγεθός της. Συνήθη συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσκολία στη ρινική αναπνοή, υποτροπιάζουσες ωτίτιδες, και ροχαλητό. Συνήθως, μέχρι την εφηβεία, η υπερτροφία μπορεί να υποχωρήσει φυσιολογικά. Ωστόσο, σε περιπτώσεις που η ποιότητα ζωής του παιδιού επηρεάζεται, μπορεί να είναι σκόπιμο να γίνει η χειρουργική αφαίρεση των αδένων με μια διαδικασία που ονομάζεται αδενοτομή.

Οξεία πυώδης αμυγδαλίτιδα

Όταν αναφερόμαστε στην οξεία αμυγδαλίτιδα, συνήθως εννοούμε τη φλεγμονή των  αμυγδαλών που προκαλείται από διάφορα βακτήρια, με τον πιο συνηθισμένο να είναι ο βακτήριος B αιμολυτικός στρεπτόκοκκος της ομάδας Α. Η οξεία αμυγδαλίτιδα εμφανίζεται με πονόλαιμο, υψηλό πυρετό, λευκωπό χρώμα στις αμυγδαλές, κακουχία και δυσκολία στη σίτιση. Συνήθως, παρατηρείται επίσης διόγκωση των λεμφαδένων του τραχήλου. Για τη θεραπεία της, είναι απαραίτητη η χρήση αντιβιοτικών φαρμάκων προκειμένου να αποφευχθούν πιθανές επιπλοκές.

Χρόνια αμυγδαλίτιδα

Συνήθως, τα συμπτώματα της οξείας αμυγδαλίτιδας υποχωρούν μέσα σε μία εβδομάδα. Ωστόσο, σε περίπτωσω υποτροπών της νόσου τότε μπορεί να κριθει απαραίτητη η αφαιρεση των αμυγδαλών

Οξεία μέση ωτίτιδα

Η φλεγμονή του μέσου ωτός είναι πιο συχνή στα παιδιά από ό,τι στους ενήλικες. Οι ενδείξεις περιλαμβάνουν πόνο στο αυτί, πυρετό, μειωμένη όρεξη και συχνά παρατηρείται πυώδης ωτόρροια. Είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί εγκαίρως για να αποφευχθούν πιθανές επιπλοκές.

Η αντιμετώπιση μπορεί να περιλαμβάνει τη χρήση αντιβιοτικών, ανάλογα με την αιτία της φλεγμονής. Επίσης, μπορεί να συνιστάται η χρήση αναλγητικών για τον έλεγχο του πόνου.

Σε περίπτωση που τα συμπτώματα εμμένουν τότε θα πρέπει να ζητήσετε ιατρική συμβουλή από τον ΩΡΛ σας για περαιτέρω αξιολόγηση και  θεραπεία.

Εκκριτική ωτίτιδα

Η νόσος αυτή προκαλείται από τη συσσώρευση υγρού πίσω από το τύμπανο, στο μέσο ους, και συγκεκριμένα στον κοίλο του τυμπάνου. Στα παιδιά, αυτή η κατάσταση είναι συχνότερη λόγω διαφορετικών ανατομικών σχέσεων σε σχέση με τους ενήλικες, καθώς και λόγω της συχνότερης υπερτροφίας των αδενοειδών εκβλαστήσεων (κρεατάκια). Η υπερτροφία αυτή μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργία  της ευσταχιανής σάλπιγγας, ευνοώντας την συσώρευση υγρού στον μεσο ούς.

Η νόσος μπορεί να προκαλέσει βαρηκοΐα στα παιδιά και πρέπει να αντιμετωπίζεται. Η θεραπεία περιλαμβάνει συχνά τη χρήση αντιβιοτικών φαρμάκων, ανάλογα με την αιτία της παθολογίας και συχνή παρακολούθηση του μικρού ασθενούς. Σε περιπτώσεις παράτασης  της παθογένειας πέραν του τριμήνου μπορεί να κριθεί απαραίτητη η τοποθέτηση σωληνίσκων αερισμού.

Παιδική βαρηκοΐα

Η παιδική βαρηκοΐα μπορεί να οφείλεται σε ποικίλες αιτίες και χωρίζεται σε συγγενείς (παρούσα από τη γέννηση) και επίκτητες (προκύπτουν μετά τη γέννηση).

Οι συγγενείς αιτίες μπορεί να περιλαμβάνουν γενετικούς παράγοντες, κληρονομικές παθήσεις κλπ.

Οι επίκτητες αιτίες μπορεί να περιλαμβάνουν μια σειρά από παράγοντες, όπως υποτροπιάζουσες μέσες ωτίτιδες, ιογενείς λοιμώξεις, παθήσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος κλπ.

Η αντιμετώπιση της παιδικής βαρηκοΐας απαιτεί εκτενή διερεύνηση για να διαπιστωθεί η ακριβής αιτία που την προκάλεσε. Αυτή η διερεύνηση μπορεί να περιλαμβάνει πλήρη ακοολογικό έλεγχο, απεικονιστικές εξετάσεις, εξετάσεις αίματος, και άλλες εξετάσεις ανάλογα με την κλινική εικόνα του παιδιού.

Ρινορραγίες

Η ρινορραγία ή επίσταξη είναι ουσιαστικά η αιμορραγία από τα μύτη η οποία μπορεί να εμφανιστεί τόσο σε ενήλικες όσο και στα παιδιά. Πολλές φορές, προκαλείται από τραυματισμούς της μύτης, ή μπορεί να οφείλεται σε αλλεργίες, σε λοιμώξεις και φλεγμονές της ρινός, σε ξηρότητα της βλεννογόνου της μύτης.

Σε περίπτωση που το παιδί σας παρουσιάζει συχνές ρινορραγίες, ζητήστε την συμβουλή του ΩΡΛ ιατρού σας.

Βιολογικοί παράγοντες στην ΩΡΛ- Μία εναλλακτική θεραπεία στην αντιμετώπιση της χρόνιας ρινοκολπίτιδας με ρινικούς πολύποδες

Συντάχθηκε από dimitris στις . Καταχωρήθηκε στο Παθήσεις.

Οι βιολογικοί παράγοντες αποτελούν φαρμακευτικά σκευάσματα που στοχεύουν στη θεραπεία φλεγμονώδων νόσων όπως η χρόνια ρινοκολπίτιδα με  ρινικούς πολύποδες και το άσθμα. Πρόκειται για μονοκλωνικά αντισώματα που δρουν έναντι συγκεκριμένου υποδοχέα και αναστέλλουν τις ιντερλευκίνες περιορίζοντας τις φλεγμονώδης παθήσεις.

Μέχρι πρότινος για την αντιμετώπιση των ρινικών πολυπόδων χρησιμοποιούνταν τοπικά κορτικοστεροειδή ή το χειρουργείο για την αφαίρεση τους. Σε πολλές περιπτώσεις ωστόσο οι πολύποδες έκαναν την επανεμφάνιση τους.

Σύμφωνα με το EPOS2020 οι βιολογικοί παράγοντες συστήνονται στη θεραπεία της  χρόνιας ρινοκολπίτιδας με  ρινικούς πολύποδες σε ασθενείς με ρινικούς πολύποδες αμφοτερόπλευρα, που έχουν υποβληθεί ήδη σε χειρουργική επέμβαση ή έχουν κριθεί ακατάλληλοι για χειρουργείο και που εμφανίζουν ενδείξεις φλεγμονής τύπου 2, σημαντική απώλεια όσφρησης, ανάγκη για τουλάχιστον 2 σχήματα στεροειδών /ανά έτος ή αντένδειξη για θεραπεία με στεροειδή , διάγνωση άσθματος που χρήζει θεραπεία με εισπνεόμενα στεροειδή, σημαντικά επηρεασμένη ποιότητα ζωής.

Η θεραπεία με τους βιολογικούς παράγοντες εφαρμόζεται εδώ και αρκετά χρόνια σε περιπτώσεις άσθματος με πολύ καλά αποτελέσματα. Διάφορες μελέτες τα τελευταία έτη  δείχνουν την βελτίωση της αμφοτερόπλευρης ενδοσκοπικής βαθμολόγησης και σε ασθενείς με ρινικούς πολύποδες. Επίσης, ασθενείς με σοβαρά συμπτώματα ρινικής συμφόρησης, απόφραξης και ανοσμίας, που απορρεούν της μακροχρόνιας ταλαιπωρίας από ρινοκολπίτιδες με πολύποδες παρουσίασαν  σημαντική βελτίωση με την χρήση των βιολογικών παραγόντων.  Συγχρόνως σε ασθενείς που έπασχαν παράλληλα από άσθμα διαπιστώθηκε σημαντική βελτίωση στην πνευμονική τους λειτουργία.

Bέβαια, εμφανίστηκαν και ανεπιθύμητες ενέργειες σε τουλάχιστον 3% των ασθενών που πήραν μέρος στις έρευνες εμφανίζοντας κεφαλαλγία, ζάλη, κοιλιακό άλγος, ρινοφαρυγγίτιδα και αντιδράσεις στο σημείο της ένεσης. Γενικά, όμως θα μπορούσαμε να πούμε πως οι βιολογικοί παράγοντες έχουν ένα καλό προφίλ ασφαλείας χωρίς σημαντικές ανεπιθύμητες ενέργειες. Θεωρούνται δε αποτελεσματικοί στη μείωση των πολυπόδων, στην βελτίωση της ρινικής συμφόρησης, της όσφρησης και των δεικτών πνευμονικής λειτουργίας καθώς και στην ελάττωση της συνεχούς λήψης κορτικοστεροειδών και επαναλαμβανόμενων επεμβάσεων.

Μέχρι σήμερα 3 βιολογικοί παράγοντες έχουν ολοκληρώσει μελέτες Φάσης 3 και έχουν πάρει έγκριση από τον Αμερικάνικο και Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων για τη θεραπεία της σοβαρής, μη ελεγχόμενης χρόνιας ρινοκολπίτιδας με ρινικούς πολύποδες.

Στη χώρα μας η έγκριση δίνεται από ειδική επιτροπή  όταν αποδεδειγμένα η χειρουργική θεραπεία δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα οφέλη και ο ασφαλιστικός φορέας καλύπτει τις θεραπείες εφόσον ο θεράπων ιατρός του ασθενούς κάνει την αντίστοιχη αίτηση για έγκριση χορήγησης του φαρμάκου στον ΕΟΠΥΥ. Το ποιος βιολογικός παράγοντας ταιριάζει στον καθένα, θα το κρίνει ο θεράπων ιατρός ανάλογα με το ιστορικό του πελάτη.

Μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να ενημερωθείτε για όλα τα νέα γύρω από τους βιολογικούς παράγοντες.

Τ:2541022170

ΡΙΝΟΡΡΑΓΙΑ – ΑΙΤΙΑ – ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Συντάχθηκε από dimitris στις . Καταχωρήθηκε στο Συμβουλές.

Η επίσταξη ή όπως αλλιώς λέγεται η ρινορραγία είναι ουσιαστικά η αιμορραγία από τη μύτη. Η ρινορραγία μπορεί να παρουσιαστεί σε ανθρώπους όλων των ηλικιών, από μικρά παιδιά έως και υπερήλικες και συνήθως αντιμετωπίζεται με επιτυχία χωρίς την παρέμβαση του γιατρού.

Οι ρινορραγίες διακρίνονται σε πρόσθιες  και οπίσθιες.

Οι πρόσθιες αφορούν ρινορραγία που προέρχεται από το εμπρόσθιο τμήμα της μύτης και αφορά την πλειοψηφία των ρινορραγιών. Το αίμα εξέρχεται είτε από το ένα είτε και από τα δύο ρουθούνια και ο τύπος αυτός συναντάται συχνότερα στις μικρότερες ηλικίες.

Οι οπίσθιες ρινορραγίες είναι και οι σοβαρότερες καθώς η αιμορραγία προέρχεται από το οπίσθιο τμήμα της ρινικής κοιλότητας όπου τα αγγεία είναι μεγαλύτερα. Το αίμα ρέει συνήθως προς το στόμα ή το λαιμό και  αφορά κυρίως τις μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες.

Οι ρινορραγίες μπορεί να οφείλονται σε αλλεργίες, σε  λοιμώξεις και φλεγμονές της ρινός, σε ξηρότητα λόγω της εκτεταμένης χρήσης κλιματιστικών που ξηραίνουν την ατμόσφαιρα και κατ επέκταση οδηγούν σε ξηρότητα της βλεννογόνου της μύτης, σε τραυματισμούς της κεφαλής ή του προσώπου, σε τραυματισμό της μύτης, σε διαταραχές της πήξης του αίματος, σε κληρονομικές παθήσεις, σε φαρμακευτική αγωγή (π.χ. αντιπηκτικά) κλπ.

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Σε περίπτωση ρινορραγίας διατηρείστε την ψυχραιμία σας καθώς ο πανικός αυξάνει την αρτηριακή πίεση και κατ επέκταση την ροή του αίματος. Καθίστε αναπαυτικά με  το κεφάλι γερμένο ελαφρά προς τα εμπρός ώστε το αίμα να τρέχει προς τα εμπρός και όχι προς τα πίσω προς το φάρυγγα καθώς κάτι τέτοιο μπορεί να προκαλέσει εμετό.

Αναπνέετε με ηρεμία από το στόμα και πιέστε με τον αντίχειρα και τον δείκτη σας τα ρουθούνια σας για περίπου 10 λεπτά. Αν δεν σας βολεύει αυτός ο τρόπος μπορείτε να βουλώσετε τα ρουθούνια σας με αποστειρωμένες γάζες σας ταμπόν. Αν δεν σταματήσει, πιέστε με τον ίδιο τρόπο για άλλα 10 λεπτά ή κρατήστε για άλλα 10 λεπτά τις αποστειρωμένες γάζες στη μύτη σας. Οι περισσότερες ρινορραγίες σταματούν στα πρώτα 10 λεπτά. Σε περίπτωση που η ρινορραγία συνεχίζεται και μετά το 20λεπτο θα πρέπει να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια.

Σε περίπτωση που η ρινορραγία οφείλεται σε χτύπημα της ρινός μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και πάγο τοποθετώντας τον στο σκληρό τμήμα της μύτης (στη ράχη της μύτης) για να ελέγξετε καλύτερα την ρινορραγία.

Όταν η ρινορραγία σταματήσει, θα πρέπει να ξαπλώσετε σε δροσερό μέρος, να αποφύγετε την έντονη σωματική άσκηση, το κάπνισμα και φυσικά το σκάλισμα της μύτης.

Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια όταν δεν μπορείτε να σταματήσετε την αιμορραγία, όταν παίρνετε αντιπηκτική αγωγή ή κάνετε χρήση μεγάλων δόσεων ηπαρίνης, όταν οι ρινορραγίες επανεμφανίζονται σε μικρό χρονικό διαστήματα,  καθώς και όταν οφείλεται σε χτύπημα της ρινός καθώς είναι πιθανόν να υπάρχει κάταγμα.

Βασική εξέταση για την διάγνωση του τύπου της ρινορραγίας είναι η ενδοσκόπηση με την οποία ελέγχουμε εύκολα και ανώδυνα στο ιατρείο τη μύτη και το ρινοφάρυγγα. Ανάλογα με τα ευρήματα κάποιες φορές, είναι απαραίτητος ο απεικονιστικός έλεγχος με αξονική ή μαγνητική τομογραφία και ο αιματολογικός έλεγχος για να αποκλείσουμε κάποιο αιματολογικό νόσημα.

Η αντιμετώπιση της ρινορραγίας ποικίλλει  ανάλογα με το αίτιο που την έχει προκαλέσει.  Αν εντοπιστεί κάποιο αγγείο στο εμπρόσθιο τμήμα της μύτης, μπορεί να γίνει καυτηριασμός τη στιγμή της ενδοσκόπησης στο ιατρείο, τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες. Αν διαπιστωθεί μεγάλο οπίσθιο αγγείο, χρειάζεται νοσοκομειακή περίθαλψη του ασθενούς καθώς η ενδοσκοπική αντιμετώπιση του αγγείου που αιμορραγεί θα χρειαστεί γενική νάρκωση. Αν η αιτία της ρινορραγίας είναι η αλλεργία, χρειάζεται φαρμακευτική αντιμετώπιση της αλλεργικής ρινίτιδας.

Οξεία πτώση ακοής

Συντάχθηκε από dimitris στις . Καταχωρήθηκε στο Συμβουλές.

Οξεία πτώση ακοής: Τι πρέπει να προσέξετε

Η οξεία πτώση της ακοής είναι μια αιφνίδια απώλεια της ακοής που μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά ή προοδευτικά εντός 2-3 ημερών και να οδηγήσει σε μείωση της ακοής τουλάχιστον κατά 30 dB (ντεσιμπέλ).

Η οξεία πτώση της ακοής μπορεί να είναι ιδιοπαθής, δηλαδή να μην έχει σαφή και αναγνωρισμένη αιτιολογία, συνοδεία συνήθως κάποιας ιογενής λοίμωξης. Επίσης, μπορεί να οφείλεται σε διαταραχές του κυκλοφορικού συστήματος, σε αυτοάνοσες διεργασίες, νευρολογικές παθήσεις ή να είναι αγγειακής αιτιολογίας.

Ο ασθενής νιώθει συνήθως ένα αίσθημα βάρους ή πίεσης στο αυτί η οποία συνοδεύει την οξεία πτώση της ακοής. Άλλα συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν είναι οι εμβοές, ο ίλιγγος, ή και η αστάθεια.

Διάγνωση και θεραπεία

Ο ΩΡΛ σας θα διενεργήσει ακοόγραμμα, ώστε να εξακριβωθεί το μέγεθος και το είδος της βαρηκοΐας. Σε δεύτερη φάση θα χρειαστεί μαγνητική τομογραφία ώστε να αποκλειστούν τυχόν όγκοι ή άλλες νευρολογογικές παθήσεις που προκάλεσαν την οξεία πτώση της ακοής.

Η αντιμετώπιση της οξείας πτώσης της ακοής απαιτεί άμεση δράση. Η χορήγηση κορτιζόνης, είτε δια στόματος είτε ενδοφλεβίως, είναι μία από τις κύριες θεραπευτικές επιλογές και θα πρέπει να γίνεται  εντός των πρώτων 72 ωρών από την έναρξη των συμπτωμάτων.

Επιπλέον, η ενδοτυμπανική έγχυση κορτιζόνης υπό τοπική αναισθησία είναι μία επιλογή θεραπείας για ασθενείς που δεν ανταποκρίθηκαν στη λήψη κορτιζόνης με άλλους τρόπους ή στην περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό λόγω υποκείμενων νοσημάτων. Πρόκειται για μικρο-επέμβαση που διενεργείται στο ιατρείο και δεν προκαλεί πόνο ή επιπλοκές.

Μετά την χορήγηση της αγωγής τα αποτελέσματα είναι συνήθως άμεσα και η ακοή μπορεί να επανέλθει σε φυσιολογικά επίπεδα. Ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί να περάσει και ένα διάστημα προτού επανέλθει η ακοή σε φυσιολογικά επίπεδα. Φυσικά, ο ασθενής θα πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση και να επανέρχεται στον ΩΡΛ του ανά τακτά διαστήματα για ένα τυπικό έλεγχο ακοής ώστε να διαγνωσθεί εγκαίρως το πρόβλημα σε περίπτωση επανεμφάνισης του είτε στο ίδιο είτε στο άλλο αυτί.

Σε κάθε περίπτωση, μην παραλείπετε να συμβουλεύεστε τον ΩΡΛ σας για οποιοδήποτε θέμα σας προβληματίζει σχετικά με την ακοή σας.

Όσο πιο γρήγορα εντοπίσετε το πρόβλημα, τόσο πιθανότερο είναι να το αντιμετωπίσετε πιο αποτελεσματικά.

Γρίπη Vs Κοινό Κρυολόγημα

Συντάχθηκε από dimitris στις . Καταχωρήθηκε στο Συμβουλές.

Τον τελευταίο μήνα όλο και περισσότεροι ασθενείς έρχονται στο ιατρείο μου με συμπτώματα είτε κοινού κρυολογήματος είτε γρίπης. Η αλήθεια είναι πως συχνά συγχέονται οι δυο παθήσεις καθώς σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να εμφανίζουν κοινά ή και παραπλήσια συμπτώματα.

Ας πούμε όμως λίγα λόγια για την κάθε μία ξεχωριστά….

Η γρίπη είναι μια οξεία νόσος του ανωτέρω ή και του κατωτέρου αναπνευστικού συστήματος που προκαλείται από τους ιούς της γρίπης και μεταδίδεται πολύ εύκολα από το ένα άτομο στο άλλο.

Τρόποι Μετάδοσης της γρίπης:

  • Μέσω αναπνευστικών σταγονιδίων που παράγονται όταν ένα άτομο που νοσεί μιλάει, βήχει ή φτερνίζεται.
  • Αγγίζοντας αντικείμενα ή επιφάνειες που έχει προηγουμένως αγγίξει άτομο που νοσεί 

Οι περισσότεροι υγιείς άνθρωποι ξεπερνούν τη γρίπη χωρίς επιπλοκές, ωστόσο, άτομα που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου, όπως έγκυες γυναίκες β’ και γ΄ τριμήνου, παιδιά και ενήλικες που αντιμετωπίζουν χρόνια νοσήματα, άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για σοβαρές επιπλοκές από τη γρίπη.

Η διαχρονική παρακολούθηση της γρίπης στην Ελλάδα έχει δείξει ότι η δραστηριότητα της αρχίζει να αυξάνει από τον Δεκέμβρη και κορυφώνεται μέσα στο πρώτο τρίμηνο του έτους. Βρισκόμαστε λοιπόν στην καρδιά της γρίπης γι’ αυτό θα ήταν σημαντικό να ακολουθήσουμε κάποια βασικά μέτρα πρόληψης όπως:

  • εμβολιασμός με το αντιγριπικό εμβόλιο, ειδικά οι ευπαθείς ομάδες
  • αποφυγή συγχρωτισμού σε κλειστούς χώρους,
  • συχνό και καλό πλύσιμο των χεριών
  • αποφυγή συναναστροφής με άτομα που εμφανίζουν σημάδια νόσησης

Διάγνωση της γρίπης

Συνήθως η διάγνωση γίνεται με βάση τα συμπτώματα και την κλινική εικόνα του ασθενούς. Ωστόσο, αν θέλετε να είστε σίγουροι και να γίνει ακριβείς διάγνωση θα πρέπει να υποβληθείτε σε εργαστηριακό έλεγχο. Επίσης, στο εμπόριο κυκλοφορούν διαγνωστικά τεστ διπλά, τα οποία μπορούν να ανιχνεύσουν ταυτόχρονα τον κορονοϊό και την γρίπη τύπου Α και Β, μιας και ο κορονοϊός δυστυχώς παραμένει στις ζωές μας. Έτσι, τόσο εσείς όσο και κυρίως ο γιατρός σας θα ξέρει τι έχει να αντιμετωπίσει.

Θεραπεία της γρίπης

Όπως σε κάθε ίωση έτσι και σε αυτή της γρίπης, συστήνεται ξεκούραση, καλή ενυδάτωση και λήψη αντιπυρετικών-αναλγητικών για την ανακούφιση από τα συμπτώματα. Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται υπομονή καθώς «θα πρέπει να κάνει τον κύκλο της». Αν ωστόσο ανήκετε σε ομάδα υψηλού κινδύνου θα πρέπει να ζητήσετε άμεσα καθοδήγηση από τον θεράποντα ιατρό σας για την πιθανή χρήση αντιϊικών φαρμάκων..

Σε τι διαφέρει η γρίπη από το κοινό κρυολόγημα

Οι ιοί που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα είναι διαφορετικοί από αυτούς της γρίπης με συμπτώματα πολύ πιο ήπια σε σχέση με αυτά της γρίπης. Τα συμπτώματα του κοινού κρυολογήματος περιορίζονται συνήθως στο ανώτερο αναπνευστικό (καταρροή, φτάρνισμα, πονόλαιμος), διαρκούν λιγότερο, ενώ σπάνια θα εμφανιστούν επιπλοκές. Αντίθετα, η γρίπη μπορεί να προκαλέσει σοβαρή νόσηση και επιπλοκές.

Οξεία Μέση Ωτίτιδα

Συντάχθηκε από dimitris στις . Καταχωρήθηκε στο Παθήσεις.

Η Οξεία Μέση Ωτίτιδα είναι η φλεγμονή του μέσω ωτός (της κοιλότητας του ωτός
που βρίσκεται πίσω από τον τυμπανικό υμένα) η οποία απαντάται τόσο σε ενήλικες
όσο και κυρίως σε παιδιά. Συνοδεύει συνήθως τις λοιμώξεις του ανωτέρω
αναπνευστικού οι οποίες ευνοούν την απόφραξη της ευσταχιανής σάλπιγγας με
αποτέλεσμα την δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για την ανάπτυξη μικροβίων στην
κοιλότητα του μέσου ωτός.


Ο ασθενής εμφανίζει συνήθως οξύ ωτικό άλγος και αίσθημα βάρους ενώ σε κάποιες
περιπτώσεις μπορεί να εμφανίσει ρήξη του τυμπανικού υμένα και ωτόρροια. Στα
μικρά παιδιά μπορεί επίσης να συνοδεύεται από πυρετό.
Στις περιπτώσεις αυτές είναι απαραίτητη η άμεση επικοινωνία με τον ΩΡΛ σας για
την έγκαιρη αντιμετώπιση.

Εκκριτική ωτίτιδα στα παιδιά – Παρουσία υγρού στο αυτί

Συντάχθηκε από dimitris στις . Καταχωρήθηκε στο Παθήσεις.

Η παρουσία υγρού στο αυτί είναι ένδειξη εκκριτικής ωτίτιδας. Ουσιαστικά, το υγρό που παράγεται από την εκκριτική ωτίτιδα συσσωρεύεται πίσω από την τυμπανική μεμβράνη εμποδίζοντας τον αερισμό του ωτός και προκαλώντας μείωση της ακοής.


Η ακριβής αιτιοπαθογένεση της εκκριτικής ωτίτιδας δεν είναι σαφής.
Κύριο ρόλο παίζει η η ευσταχιανή σάλπιγγα που ρυθμίζει την λειτουργία του αυτιού και η απόφραξη της συνεπάγεται εκκριτική ωτίτιδα. Ιδιαιτέρως τα παιδιά, λόγω της διαφορετικής θέσης της ευσταχιανής τους ή της ανατομίας τους έσω ωτός τους μπορεί να παρουσιάζουν ευπάθεια σε λοιμώξεις του μέσο ωτός, είτε ιογενείς είτε μικροβιακές.


Η εκκριτική ωτίτιδα συναντάται συχνά σε παιδιά ηλικίας 2 έως 5 ετών.
Συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη της νόσου σε αυτές τις ηλικίες είναι ο συγχρωτισμός τους σε παιδικούς σταθμούς και σχολεία που ευνοούν την ανάπτυξη ιώσεων καθώς δεν είναι πλήρως αναπτυγμένη η άμυνα του
οργανισμού τους.


Επίσης, όταν τα κρεατάκια στη μύτη είναι υπερτροφικά ή φλεγμένουν συχνά, τότε επηρεάζουν συνήθως και τα αυτιά προκαλώντας συχνά ωτίτιτιδες. Τα ποσοστά εκδήλωσης της νόσου τείνουν να μειώνονται καθώς αυξάνει η
ηλικία. Αποτελεί δε, την πιο συχνή αιτία βαρηκοϊας στα παιδιά.


Ειδικά στα παιδιά, η νόσος είναι ασυμπτωματική και γίνεται αντιληπτή είτε από τους γονείς είτε από τους δασκάλους που παρατηρούν ότι το παιδί δεν ανταποκρίνεται σε ακουστικά ερεθίσματα (π.χ. του μιλάνει από απόσταση και δεν ανταποκρίνεται ή βάζει δυνατά την τηλεόραση, ή μιλάει το ίδιο πολύ δυνατά ή παρουσιάζει καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου κλπ).


Είναι πολύ σημαντικό να αντιμετωπιστεί έγκαιρα για να μην εξελιχθεί σε χρόνια κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει μόνιμες βλάβες στην ακοή. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι ηλικίες 2 έως 5 που εμφανίζεται συχνότερα η νόσος είναι καθοριστικής σημασίας για την ανάπτυξη του λόγου στα παιδιά και κάθε πρόβλημα βαρηκοϊας πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα.


Τρόποι αντιμετώπισης της εκκριτικής ωτίτιδας.


Η θεραπεία που συστήνει αρχικά ο γιατρός είναι συντηρητική. Το νήπιο παρακολουθείται και συνήθως η ωτίτιδα υποχωρεί εντός 3 μηνών. Αν το διάστημα αυτό παρέλθει και η βαρηκοϊα είναι μεγαλύτερη από 40dB τότε ο
γιατρός πρέπει να επέμβει χειρουργικά για την αποκατάσταση της ακοής.
Αυτό γίνεται με παρακέντηση της τυμπανικής μεμβράνης και εισαγωγή σωληνίσκων για να αερίζεται επάρκώς ο μέσος ούς. Η επέμβαση μπορεί να συνοδεύεται και από αδενοτομή εφόσον κρίνει ο γιατρός ότι είναι απαραίτητο.

Αλλεργική Ρινίτιδα

Συντάχθηκε από dimitris στις . Καταχωρήθηκε στο Παθήσεις.

Τί είναι, πώς εκδηλώνεται και πως αντιμετωπίζεται.


Με τον όρο αλλεργική ρινίτιδα εννοούμε την φλεγμονή της μύτης μετά από
έκθεση του ασθενούς σε αλλεργιογόνα του περιβάλλοντος στα οποία έχει
ευαισθητοποιηθεί. Η αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να είναι είτε ολοετής, δηλαδή ο
ασθενής να έχει συμπτώματα όλο το χρόνο και η κατάστασή του μπορεί να
μοιάζει με ένα «συνεχές κρυολόγημα», είτε εποχική, δηλαδή να εμφανίζει
έξαρση συγκεκριμένες εποχές.
Η συχνότητα εμφάνισης της νόσου αφορά το 10% του πληθυσμού ενώ το
ποσοστό αυτό, ιδιαίτερα λόγω των περιβαλλοντικών αλλαγών, τείνει να
αυξηθεί δραματικά τα τελευταία έτη.
Η αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να προσβάλλει τόσο ενήλικες όσο και παιδιά.
Μάλιστα, τα παιδιά ατοπικών γονέων έχουν 80πλάσια πιθανότητα να
αναπτύξουν αλλεργική ρινίτιδα.


ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ


Στα τυπικά συμπτώματα της εποχιακής αλλεργικής ρινίτιδας περιλαμβάνονται
η ρινική συμφόρηση ή απόφραξη (μπούκωμα), η ρινική καταρροή, το έντονο
φτέρνισμα, και ο κνησμός της ρινός, των ματιών, των αυτιών, του φάρυγγα
μετά από έκθεση σε γνωστό αλλεργιογόνο.
Σε κάποιες περιπτώσεις την αλλεργική ρινίτιδα συνοδεύουν γενικευμένη
αδυναμία και καταβολή, κεφαλαλγία, ευερεθιστότητα, καθώς και ανοσμία.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ


Η διάγνωση της αλλεργικής ρινίτιδας γίνεται συνεκτιμώντας το ιστορικό, την
αντικειμενική εξέταση (ρινοσκόπηση) και τη διενέργεια δερματικών
δοκιμασιών δια νυγμού (skin prick tests) σε ειδικά διαμορφωμένα εκχυλίσματα
που περιέχουν τα υπεύθυνα αλλεργιογόνα.
Συγκεκριμένα, μέσω ενός εύκαμπτου ενδοσκοπίου ελέγχεται η ρινική
κοιλότητα, ο ρινοφάρυγγας, φάρυγγας και ο λάρυγγας με ανώδυνο τρόπο.
Στη συνέχεια  γίνονται οι απαραίτητες ειδικές αλλεργιολογικές εξετάσεις.
Όπως προαναφέρθηκε, πραγματοποιούνται δερματικές δοκιμασίες δια
νυγμού (prick tests), με αλλεργιογόνα εκχυλίσματα μέγιστης διάρκειας 15-20
λεπτών. Σε όποιες περιπτώσεις δεν είναι σαφή τα αποτελέσματα,
διενεργούνται συμπληρωματικά και σε συνεργασία με βιοπαθολόγο
αιματολογικές εξετάσεις (RAST TESTS).

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ


Ο τρόπος αντιμετώπισης της αλλεργίας βασίζεται στο τρίπτυχο αποφυγή,
φαρμακευτική θεραπεία, ανοσοθεραπεία. Η αποφυγή είναι θεραπευτικό όπλο
μόνο στα αλλεργιογόνα που προέρχονται από επιθήλια ζώων και ημίμετρο
στην αντιμετώπιση της αλλεργίας των ακάρεων. Όσον αφορά στην
αντιμετώπιση των γύρεων η αποφυγή δεν υφίσταται.
Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει τα αντιισταμινικά, τα ενδορινικά
στεροειδή και τα αντι-λευκοτριενικά τα οποία είναι σχετικά νέα είδη φαρμάκων
για τον έλεγχο του άσθματος αλλά και της αλλεργικής ρινίτιδας.
Μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δίνεται στην χρήση των ρινικών
αποσυμφορητικών καθώς η εκτεταμένη και αλόγιστη χρήση τους μπορεί να
δημιουργήσει φαρμακευτική ρινίτιδα που επιβαρύνει την ήδη υπάρχουσα
αλλεργική ρινίτιδα.
Τα ανωτέρω σκευάσματα είναι μεν ασφαλή αλλά αντιμετωπίζουν τα
συμπτώματα και όχι την αιτία της νόσου. Η αντιμετώπιση της αιτίας που είναι
η υπερευαισθησία του οργανισμού και η υπερβολική του αντίδραση στα
αλλεργιογόνα μπορεί να γίνει μόνο με την ανοσοθεραπεία.
Η ανοσοθεραπεία ουσιαστικά είναι η ιατρική πράξη χορήγησης σταδιακά
αυξανόμενων δόσεων παράγωγου αλλεργιογόνου σε έναν ασθενή με σκοπό
τη βελτίωση ή εκρίζωση των συμπτωμάτων του που οφείλονται σε αυτό και
την απαλλαγή του ασθενούς από την χρήση φαρμάκων.

Ρινοκολπίτιδα (Ιγμορίτιδα)

Συντάχθηκε από dimitris στις . Καταχωρήθηκε στο Παθήσεις.

Συμπτώματα –  Διάγνωση – Θεραπεία

Τώρα που χειμωνιάζει τα κρυολογήματα έχουν την τιμητική τους. Σε αρκετές περιπτώσεις, κάποια από αυτά μπορεί να καταλήξουν σε ιγμορίτιδα η οποία μπορεί να οφείλεται είτε σε κάποιο μικρόβιο είτε σε κάποιο ιό.

Αλλά ας δούμε αρχικά τί είναι η ιγμορίτιδα; Η ιγμορίτιδα είναι μια φλεγμονή της ρινικής κοιλότητας που καλύπτει τα ιγμόρεια. Κανονικά, τα ιγμόρεια είναι άδειες ρινικές κοιλότητες που θερμαίνουν τον εισπνεόμενο αέρα,. Όταν όμως οι ρινικοί κόλποι κλείσουν και γεμίσουν με υγρό (βλέννα), τότε μικρόβια (βακτήρια, ιοί και μύκητες) μπορεί να αναπτυχθούν στα ιγμόρεια και να προκαλέσουν μόλυνση.

Οι ρινικοί κόλποι μπορεί να κλείσουν είτε λόγω ενός κοινού κρυολογήματος, είτε μιας αλλεργικής ρινίτιδας (οίδημα του βλεννογόνου της μύτης), είτε λόγω ύπαρξης ρινικών πολυπόδων (μικροί όγκοι στην εσωτερική επένδυση της μύτης) στην περιοχή, είτε  λόγω ανατομικών ανωμαλιών στην περιοχή όπως η σκολίωσης του ρινικού διαφράγματος (μετατόπιση στη ρινική κοιλότητα). Τέλος, σε κάποιες περιπτώσεις, μια μόλυνση στα δόντια της άνω γνάθου μπορεί να επεκταθεί στα ιγμόρεια και να δημιουργήσει ιγμορίτιδα.

 Η ιγμορίτιδα μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια.

Συμπτώματα ιγμορίτιδας

Μερικά από τα κύρια συμπτώματα της μικροβιακής ιγμορίτιδας περιλαμβάνουν:

– Εστιασμένο πόνο γύρω από τη μύτη, τα μάτια, τα μάγουλα, τα δόντια της άνω γνάθου ή το μέτωπο και γενικότερα μια αίσθηση πίεσης – βάρους στο πρόσωπο

–Έντονη ρινική συμφόρηση

-Ρινική καταρροή με πυώδεις κιτρινοπράσινες ρινικές εκκρίσεις

-Απώλεια της όσφρησης ή γεύσης

-Βήχας

-Πυρετός

-Κακοσμία στόματος

-Κόπωση

-Δυνατός πονοκέφαλος

Σε κάθε περίπτωση ένας έμπειρος ΩΡΛ μπορεί να ξεχωρίσει αν ο ασθενής έχει ένα απλό κρυολόγημα που απλώς επιμένει ή πάσχει από μικροβιακή ιγμορίτιδα ώστε να προχωρήσει στη θεραπεία της.

Διάγνωση της ιγμορίτιδας

Η διάγνωση της ιγμορίτιδας γίνεται πλέον με ενδοσκόπηση της ρινός και των παραρρινίων κόλπων (ιγμορείων). Ο ειδικός γιατρός (ΩΡΛ) μπορεί έτσι να διαγνώσει τόσο την ιγμορίτιδα όσο και την αιτία που την προκαλεί (ρινικοί πολύποδες, αλλεργική ρινίτιδα, σκολίωση του ρινικού διαφράγματος κλπ.) και να προχωρήσει στη θεραπεία της.

Επίσης, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει απεικονιστική εξέταση (π.χ. αξονική τομογραφία) η οποία θα δώσει μια καλύτερη εικόνα για την κατάσταση των ιγμορείων.

Θεραπεία της ιγμορίτιδας.

Ανάλογα με την αιτία που προκαλεί την ιγμορίτιδα ο γιατρός συστήνει και την αντίστοιχη αγωγή (π.χ. αναλγητικά, πλύσεις ρινός, αντισταμινικά, αντιβίωση κλπ.). Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό που προτείνει πάντα είναι η ρινική αποσυμφόρηση και γενικότερα η περιποίηση της μύτης.

Χρήσιμες Συμβουλές για να προλάβετε την ιγμορίτιδα
Για να περιορίσετε ή και να αποφύγετε τις πιθανότητες να εμφανίσετε ιγμορίτιδα μπορείτε:

  1. Να αποφεύγετε να συχνάζετε σε κλειστούς χώρους σε περιόδους εξάρσεως των ιώσεων , και να έρχεστε σε επαφή με άτομα που έχουν ήδη κάποια λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος.
  2. Να ξεκουράζεστε, να κοιμόσαστε καλά, να τρέφεστε σωστά και γενικότερα να φροντίζετε να μην δημιουργείται προϋποθέσεις που αποσυντονίζουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα και το καθιστούν ευάλωτο σε λοιμώξεις.
  3. Τέλος, όταν έχετε συνάχι, φροντίζετε η μύτη σας να παραμένει ανοιχτή, ώστε να διευκολύνεται η αναπνοή σας και να αερίζονται σωστά οι παραρρίνιοι κόλποι.
  • 1
  • 2